درحال حاضر از تلفن های همراه دوربین های دیجیتال و MP3player و موارد دیگر در جامعه بسیار استفاده می شود که برای کار با همه آنها استفاده از این وسیله لازم می باشد. در صورت داشتن موبایل هوشمند که بتوان با آن هم عکس های باکیفیت گرفت و هم موسیقی گوش داد لازم است از کارت های حافظه های با ظرفیت مناسب استفاده شود. SD یا به زبان ساده تر مموری کارت غیر ولتاژی به عنوان حافظه برتر در بازار نمایان شده است. بسیاری از تولید کنندگان میلیون ها کارت حافظه با سرعت، اندازه و ظرفییت های مختلفی تولید می کنند. برای استفاده از یک حافظه خوب باید ۳ مورد را در نظر گرفت : ۱- شکل ظاهری، ۲- اندازه ۳- سرعت آن. کلاس مموری مشخص کننده هریک از این موارد است مثلا” از مموری کلاس ۲ برای گنجایش ۱ گیگ تا ۳۲ گیگ UHS-1 SDXC استفاده کنید.

• شکل ظاهری:

درهنگام خرید یک کارت حافظه ،استفاده از آن دارای اهمیت است . در موبایل های هوشمند با دوربین های مختلف مموری کارت های با ابعاد مختلف استفاده می شود. با استفاده از خشاب می توان اندازه آنها را متناسب کرد.

در انواع مموری کارت ها SD کارت‌های استاندارد با وزن ۲ گرم و اندازه ۲.۱*۲۴*۳۲ میلی‌متر، بزرگترین نمونه است. امروزه اغلب دوربین‌های دیجیتال از اندازه استاندارد پشتیبانی می کنند. در مقایسه بین Compact Flash (CF) که عکاسان در دوربین‌های با کیفیت بالا دیجیتال مانند Canon 1D Mark IV استفاده می کنند با این نوع حافظه‌های استاندارد بسیار کوچک‌تر هستند.

در بیشتر موبایل ها Micro SD استفاده می شود ، دارای اندازه ۱*۱۱*۱۵ میلی‌مترو وزن نیم گرم می باشند . در یک SD می توان با حجم ۱۶۵ میلی‌متر مکعب ۹ Micro SD را قرار داد.

از نظر قیمت ، کارت های میکرو درمقایسه با کارت های SD با همان کلاس سرعت و اندازه اغلب گرانتر است .

• ظرفیت:

کارت‌های SD گنجایش سیو مختلفی را دارا می باشند و این میزان کلاس اندازه کارت حافظه را مشخص می کند . در موبایلهای هوشمند شما ،  میکرو Micro SD نمی باشد . آنها Micro Secure Digital High Capacity یا Micro SDHC هستند. SD دارای استانداردهایی بر طبق دسته بندی و کنترل کننده حداکثر تا ۲ گیگ گنجایش برای استفاده در دستگاه های مخصوص خود می باشد . بیشتر مموری کارت ها که در حال حاضر در دسترس هستند از لحاظ فنی SDHC با گنجایش های ما بین ۴ گیگ تا ۳۲ گیگ هستند. بزرگترین گروه کلاس Secure Digital Extended Capacity یا SDXC هستند که از گنجایش ۶۴ گیگ تا ۲ بیت را احاطه می کنند.

حافظه‌های فلش واقعا مفید هستند، زیرا شما به وسیله آن‌ها به راحتی می‌توانید اطلاعات خود را جابه‌جا کنید. شما میزان زیادی از اطلاعات را می‌توانید در حافظه‌ای به اندازه ناخن انگشت کوچک خود ذخیره کنید. از لحاظ نام گذاری مموری‌های تا ظرفیت 2 گیگابایت را micro SD، مموری‌های 4 گیگابایت تا 32 گیگابایت را micro SDHC و مموری‌های 64 گیگابایت به بالا ( تا 2 ترابایت) را micro SDXC می‌نامند. در ادامه به چند تفاوت کلاس رم و مموری اشاره خواهیم کرد.

مموری میکرو اس دی در حال حاضر کوچکترین مموری تجاری است که بیشترین استفاده را دارد. اندازه این مموری 11 در 15 میلی متر بوده و همین اندازه کوچک، این مموری را برای انواع وسایل پرتابل نظیر موبایل و تبلت ایده‌آل می‌سازد. رم‌های میکرو اس دی را می‌توان پیشرفته ترین تحول در سری حافظه‌های فلش مموری دانست که در سال 1980 توسط توشیبا اختراع شد.

SD Association در جولای 2005 مشخصات نهایی microSD را تایید کرد و مموری کارت‌های ابتدایی تنها تا ظرفیت 128MB را پشتیبانی می‌کردند. این محدودیت بعدا با ورود SDHC و SDXC برداشته شد.

مموری microSD: حداکثر ظرفیت 2GB، سرعت انتقال تا 25MB/s، استفاده از سیستم فایل FAT12, FAT16 یا FAT16B.

مموری microSDHC: ظرفیت 4 تا 32 گیگابایت، نرخ انتقال 50MB/s تا 150MB/s، سیستم فایل معمول FAT32.

مموری microSDXC: ظرفیت 32GB تا 2TB، نرخ انتقال 50MB/s تا 312MB/s، استفاده از سیستم فایل exFAT.

مدل‌های مختلفی از مموری‌های micro SD در بازار موجود است که شما می‌توانید خریداری کنید. جدا از بحث ظرفیت آنها، مسئله‌ی مهمی که اینجا مد نظر ماست نوع “Class” مموری است. اکثر فروشنده‌ها تبلیغات و فروش خود را صرفا بر اساس ظرفیت مموری‌ها انجام می‌دهند. اما داشتن یک مموری 32 گیگ باعث بالا رفتن سرعت دستگاه شما و یا کند شدن آن نمی‌شود.

اختلاف قیمت‌ها در مموری‌ها صرفا بر اساس حجم نیست و مقوله “Class” نیز در این قضیه دخیل است. پس هنگام خرید همیشه حواس خود را جمع کنید تا از خریدتان بعدا پشیمان نشوید. به طور مثال یک مموری 16 گیگ کلاس 2 دارای مینیمم سرعت 2MB/s می‌باشد که برای استفاده اطلاعات امروزی پایین به نظر می‌رسد.

توجه داشته باشید که مموری خود را از فروشنده‌های ناشناس و غیر مطمئن و گارانتی‌های غیر معتبر خریداری نکنید. نمونه‌ای که ممکن است برای شما پیش بیاید؛ خرید یک مموری کلاس 10 است که صرفا Class 10 روی آن چاپ شده در حالی که در عمل آن مموری کلاس 2 است.

درجه بندی “Class” در مموری های microSD بر اساس سرعت خواندن/نوشتن آن‌هاست. چند سیستم درجه‌بندی “Class” در مموری‌های میکرو وجود دارد که در این مقاله سعی می‌کنیم به آن‌ها بپردازیم.

کارت‌های حافظه جزو مهم‌ترین تجهیزات عکاسان به شمار می‌روند. عموم دوربین‌ها فاقد حافظه‌ی داخلی هستند؛ از این رو به حافظه‌ نیاز دارید تا بتوانید فایل‌های خود را روی آن ذخیره کنید. خوشبختانه جستجو در میان دنیای کارت‌های حافظه کار چندان دشواری نیست و تا حدی پیدا کردن کارت‌ حافظه‌ی مناسب برای انواع دوربین کار آسانی است؛ فقط باید با انواع کارت حافظه و ویژگی‌های آن‌ها آشنا باشید. در این مقاله سعی داریم علاوه بر توضیح ویژگی‌های انواع کارت حافظه، نمونه‌هایی از رایج‌ترین و بهترین کارت‌های حافظه در ایران را به همراه قیمت تقریبی آن‌ها معرفی و به شما کمک کنیم تا مناسب‌ترین نمونه با کاربری خود را انتخاب کنید.

انواع کارت حافظه

کارت حافظه‌ی SDHC/SDXC

در ابتدا باید بدانید که دوربین شما از چه نوع کارت حافظه‌ای پشتیبانی می‌کند. دو نوع از پرکاربردترین نمونه‌های موجود، انواع Secure Digital) SD) و Compact Flash) CF) هستند. بیشتر دوربین‌ها و گجت‌ها از کارت حافظه‌ی SD استفاده می‌کنند؛ شامل SDHC یا SDXC.

کارت‌‌های حافظه‌ی SDHC یا Secure Digital High Capacity برای ذخیره‌ی اطلاعات در حجم بالا توسعه‌ یافتند. کارت‌های حافظه‌ی SD تنها تا ظرفیت ۲ گیگابایت را پشتیبانی می‌کردند؛ نمونه‌های جدیدتر آن‌ها ممکن است تا ۴ گیگابایت ذخیره‌ی داده‌ را نیز ارائه دهند. باید دقت داشته باشید که دوربین شما از کارت‌ حافظه‌ی SDHC پشتیبانی کند؛ اگر دوربین شما پیش از روی کار آمدن SDHC تولید شده باشد، احتمالا از این نوع کارت‌ها پشتیانی نمی‌کند.

کارت‌های حافظه‌ی SDXC یا Secure Digital Xtra Capacity در همان ابعاد کارت SD هستند اما ظرفیت بالاتری (تا ۲ ترابایت) ارائه می‌دهند. همچنین سرعت پردازش این دسته از کارت‌های حافظه بالاتر است. آن‌ها در درگاه کارت‌های حافظه‌ی SD قرار می‌گیرند اما ممکن است دوربین یا گجت‌های شما از کارت حافظه‌ی SDXC پشتیبانی نکند؛ بنابراین همیشه قبل از خرید و استفاده از این کارت‌ حافظه از پشتیبانی دوربین خود از آن‌ها مطمئن شوید. همچنین کامپیوتر‌های شخصی باید از فرمت exFAT پشتیبانی کنند تا با SDXC سازگار باشند. در حال حاضر لینوکس، ویندوز ۷ به بعد، مک اواس (اسنو لپرد و جدیدتر) و برخی از نسخه‌های قدیمی‌تر مایکروسافت ویندوز با این کارت‌های حافظه سازگار هستند.

اولین بار بود که در سال ۱۷۲۵ داده‌ها روی کارت‌های پانچ شده ذخیره شدند تا از آنها برای مکانیزه کردن دستگاه‌های ریسندگی به منظور بافت پارچه و پرده استفاده شود. در یک حالت به خصوص، این کارت‌ها داده‌ها را ذخیره می‌کردند که امروزه آن شیوه تا حدودی منسوخ شده است. سپس در سال ۱۸۸۴، کارت‌های پانچ شده دوباره مورد استفاده قرار گرفتند تا سیستم تقسیم‌بندی الکتریکی هالریت به وجود بیاید. هالریت در نهایت پیشرفته‌تر شد و زمینه را برای افتتاح کمپانی IBM فراهم کرد.

برخی بر این باورند که The Olivetti Programma 101 (که در سال ۱۹۶۵ در دسترس بود) اولین رایانه دسکتاپی دنیا می‌باشد ولی بر اساس استانداردهای امروزی، باید آن را یک ماشین‌حساب دسکتاپی بدانیم زیرا بیش از حد بزرگ بود. این ابر ماشین از کارت‌های مغناطیسی طولانی استفاده می‌کرد تا دستورالعمل‌ها و داده‌ها را ذخیره نماید. در واقع، این برای اولین بار بود که یک نرم‌افزار از روی یک مموری کارت اجرا می‌شد.